Het is ongelijk verdeeld in de wereld. Sommige mensen hebben niets en andere hebben alles. Als men niets heeft, biedt het leven nog toekomst. Maar als men alles heeft, is men alleen maar bang om alles te verliezen. Om sterker te staan tegenover de hebzuchtige buitenwereld, wonen de bovenbazen in groepsverband in de Gouden Bergen. Ze hebben zich omringd met voetangels en klemmen en leiden een vreugdeloos leven (Vrij naar Marten Toonder).
Een moeilijk leven, dat van de bovenbazen. Als je eenmaal tot de kringen der bovenbazen behoort, wordt "houden wat je hebt" een opgave. Het overkwam Olivier B. Bommel toen hem, ten gevolge van een weddenschap met zijn jonge vriend Tom Poes, (ten onrechte) een duit ten deel viel en hij automatisch toetrad tot de orde der bovenbazen.
Nederland voert economisch beleid, en de kern daarvan zijn de topsectoren. De gedachte is om te versterken waar je toch al goed in bent. Dat is een keuze. Maar, dan ben je er nog niet. Die topsectoren moet je benoemen. En weer sta je voor een keuze. Ook dan is onze geplaagde minister nog niet klaar met kiezen, want wat moet je eigenlijk doen met die topsectoren? De keuzes zijn gemaakt. En nu kun je er vraagtekens bij zetten.
Besteedt de overheid haar energie en middelen wel efficiënt als zij ervoor kiest om wat al sterk is, nog sterker te maken? Een auto trekt per definitie sneller op van nul tot vijftig kilometer, dan van honderd naar honderdvijftig. En de energie die in dat laatste traject moet worden gestopt is vele malen groter. Beleidskeuzes gaan toch om het effect en toch niet om de kick?
Je kunt ook stellen dat bij de keuze voor sectoren, er sprake is van een al te gemakkelijke selectie. Ik ben opgegroeid met het idee dat Nederland een handelsland is, en dat de bouw in Nederland de stuwende sector is. Het zou van lef getuigen om tijdens de bankencrisis aan te komen met de financiële sector als belangrijke economische troef. En om in tijden waarin de woningmarkt op haar gat ligt (overigens grotendeels door besluiteloosheid van de overheid), aan te komen met de bouw als speerpunt van economisch beleid. Dat ligt natuurlijk niet lekker.
Tenslotte moet de stimulering vorm krijgen. En ook hier geldt weer, dat er keuzes moeten worden gemaakt. Voor het publiek gelden dan vragen als: ‘Hoe zorg je ervoor dat iedereen van de stimulering profiteert? Hoe doe je recht aan de gedachte dat het midden en kleinbedrijf de motor is van de economie?'
Voor de topsector energie is de regeling "energie besparing in de industrie" bedacht.
Het belangrijkste deel van deze regeling wordt ingevuld in direct overleg met de grote bedrijven. Maar er moet toch ook iets worden gedaan met het voor het draagvlak zo belangrijke MKB? Ook dat is gelukt. Een deel van de regeling is namelijk bestemd voor het MKB. Het gaat als volgt: Slimme MKB’ers krijgen 50% vergoed van de kosten voor hun uitvinding, als zij die bij grote bedrijven toepassen. Dat is doorwrocht bovenbazenbeleid! Uiteindelijk komt ook de MKB maatregel ten goede aan de grote ondernemingen.
De futvoeder was zo'n slimme energie-uitvinding van de zelfstandig MKB’er Kweetal. Een uitvinding die het energiesyndicaat van de bovenbazen danig in de weg zat, en dus vernietigd moest worden. Maar Tom Poes verzon een list. Uiteindelijk kon Kweetal verder met zijn uitvinding en dat vinden wij bij AC Adviseurs ‘good thinking’. De kracht van iedereen waarderen en naar boven halen.
